หลื่อซุ่งเอี๊ยงโจวซือ

นักพรต หลวี่ ชุนหยาง (หลือซุ่งเอี๊ยง) หรือที่เรียกกันโดยทั่วไปว่า หลวี่ ต้ง ปิง เป็นผู้วิเศษหนึ่งในแปดเซียนที่ชาวจีนรู้จักกันเป็นอย่างดี เป็นบุคคลที่มีตัวตนอยู่ในประวัติศาสตร์ เกิดในราชวงศ์ถัง ตรงกับรัชสมัยของพระเจ้าจักรพรรดิเต๋อจง ศักราชเจินหยวน ปีที่ ๑๔ ณ เมืองเหอหนาน เป็นผู้ใฝ่การศึกษาแต่เล็ก ครั้นอายุได้ ๔๖ ปี ได้เข้าสอบแข่งขันในระดับจิ้นสือ แต่ไม่ประสบผลสำเร็จถึงสองคราว จวบจนอายุ ๔๙ ปีก็ยังไม่บรรลุผล จึงดั้นด้นสู่เขาหลูซาน ได้ศึกษาเคล็ดวิชาลมปราณ และวิทยายุทธ์กระบี่ จากนักพรตฮั่วหลง ต่อมาภายหลังได้ฝึกบำเพ็ญสมาธิและปรัชญาของศาสนาเต๋า ยู้ และพุทธ ตราบจนเมื่ออายุได้ ๖๒ ปี เดินทางไปฉางอาน ได้พบผู้วิเศษจงหลี ชี้แนะข้อธรรมพลันเห็นแจ้งชัดในโลกธรรมอันไม่เที่ยงแท้ จึงมุ่งบำเพ็ญกรรมฐานศึกษาหลักธรรมจนประจักษ์แจ้ง ณ เขาจงหนานซาน มีฉายาว่า ชุนหยาง (ซุ่งเอี๊ยง) สิ้นอายุขัยเมื่ออายุได้ ๗๔ ปี